Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Ν. ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ

      Αυτές τις μέρες, που γίνεται πολύς λόγος για το σύμφωνο συμβίωσης διάλεξα για να παραθέσω ένα συγκλονιστικό ερωτικό ποίημα του Ν. Λαπαθιώτη. Το συγκεκριμένο ποίημα θα μπορούσε να απευθύνεται είτε σε άντρα, είτε σε γυναίκα και αν δεν ξέραμε τον Λαπαθιώτη θα λέγαμε ότι είναι ένα ερωτικό ποίημα, που γράφει ο ποιητής στην αγαπημένη του. Όμως, γνωρίζουμε ότι ο Λαπαθιώτης έγραψε ένα υπέροχο ποίημα, γιατί ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις. 

Κι έπινα μέσ' απ' τα χείλια σου
Κι οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι,
κι ήταν άσπρο το κρεβάτι,
κι όλο θόλωνε, όλο μέλωνε
το γλυκό γλυκό Σου μάτι·
Και τα χέρια σου πλεκόντουσαν
στο κορμί μου γύρω γύρω,
κι έπινα μέσ' απ' τα χείλια Σου,
γλυκιάν άχνα σαν το μύρο·
Και σταλάζανε απ' τα χείλια σου
γλυκά λόγια, σαν τα μύρα
κι ήταν άσπρο το κρεβάτι μας
κι οι μπερντέδες σαν πορφύρα…
Έτσι Αγάπη μου, Σε χόρτασα
κι έτσι τη γλυκάδα Σου ήπια
μέσα στ' άνομα αγκαλιάσματα,
στ' άνομα τα καρδιοχτύπια,
Κι απ' το μέλι ποθοπλάνταζε
το κορμί σου και το μάτι
κι οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
κι ήταν άσπρο το κρεβάτι…
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ

ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Ν. ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ

      Αυτές τις μέρες, που γίνεται πολύς λόγος για το σύμφωνο συμβίωσης διάλεξα για να παραθέσω ένα συγκλονιστικό ερωτικό ποίημα του Ν. Λαπαθιώτη. Το συγκεκριμένο ποίημα θα μπορούσε να απευθύνεται είτε σε άντρα, είτε σε γυναίκα και αν δεν ξέραμε τον Λαπαθιώτη θα λέγαμε ότι είναι ένα ερωτικό ποίημα, που γράφει ο ποιητής στην αγαπημένη του. Όμως, γνωρίζουμε ότι ο Λαπαθιώτης έγραψε ένα υπέροχο ποίημα, γιατί ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις. 

Κι έπινα μέσ' απ' τα χείλια σου
Κι οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι,
κι ήταν άσπρο το κρεβάτι,
κι όλο θόλωνε, όλο μέλωνε
το γλυκό γλυκό Σου μάτι·
Και τα χέρια σου πλεκόντουσαν
στο κορμί μου γύρω γύρω,
κι έπινα μέσ' απ' τα χείλια Σου,
γλυκιάν άχνα σαν το μύρο·
Και σταλάζανε απ' τα χείλια σου
γλυκά λόγια, σαν τα μύρα
κι ήταν άσπρο το κρεβάτι μας
κι οι μπερντέδες σαν πορφύρα…
Έτσι Αγάπη μου, Σε χόρτασα
κι έτσι τη γλυκάδα Σου ήπια
μέσα στ' άνομα αγκαλιάσματα,
στ' άνομα τα καρδιοχτύπια,
Κι απ' το μέλι ποθοπλάνταζε
το κορμί σου και το μάτι
κι οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι
κι ήταν άσπρο το κρεβάτι…
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ