ΑΛΕΦ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΠΑΝ - O ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

        Στις 24 Αυγούστου, έτος 1899, ήρθε στη ζωή μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στον χώρο της λογοτεχνίας, ο Χόρχε Λούις Μπόρχες. Παρότι, λόγω της στάσης του απέναντι στα πολιτικά γεγονότα της εποχής του (υπήρξε οπαδός της ιδεολογίας που ο ίδιος αποκαλούσε “αναρχο-ειρηνισμό” και δεν καταδίκασε τις στρατιωτικές δικτατορίες στη Λατινική Αμερική) είναι ένας από τους μεγάλους και διεθνώς αναγνωρισμένους  συγγραφείς που δεν τιμήθηκαν ποτέ με το βραβείο Νόμπελ, το έργο του χαρακτηρίζεται από μια ιδαίτερα έντονη μοναδικότητα και προσωπικότητα, τόσο έντονη που αγγίζει τα όρια της ιδιοφυϊας. Καθώς η μόρφωση που έλαβε ήταν μεγάλη και σφαιρική, ο Μπόρχες δίνει στο έργο του, και κυρίως στα διηγήματά του έναν ολόκληρο, και συνήθως πολυδιάστατο κόσμο, απ' όπου μπορεί κανείς να βρει ένα ξεχωριστό παρατηρητήριο από πολλές οπτικές γωνίες. 
                                                    

       Ο Μπόρχες, όπως μπορεί κανείς να δει στο έργο του, έχει επηρεαστεί από θετικές αλλά και θεωρητικές επιστήμες, όπως η μυθολογία, τα μαθηματικά, η θεολογία και η φιλοσοφία. Στο έργο του ακροβατεί συχνά ανάμεσα στο φανταστικό και το πραγματικό, υφαίνοντας τις ιστορίες του με την τέχνη μιας πολύ εφευρετικής αράχνης, με τρόπο που τον συνδέει ως ένα βαθμό με τον μαγικό ρεαλισμό, δίχως όμως να τον συγκαταλέγει με τη στενή έννοια σ' αυτόν, καθώς είναι απόλυτη η άρνησή του για τον ρεαλισμό ως λογοτεχνική πιθανότητα. Κατά την δική μου άποψη, ο Χόρχε Λούις Μπόρχες, αν και εντάσσει στο έργο του κάποια στοιχεία του μαγικού ρεαλισμού (παρουσιάζει δηλαδή τον άνθρωπο και τις ιστορίες που συνυφαίνουν την ύπαρξη του ως ένα μυστηριακό τοπίο όπου όλα είναι δυνατό να συμβούν, αλλά πάντα μέσω πραγματικών (ή πραγματικοφανών) δεδομένων, αντιμετωπίζει πρωτίστως τη συγγραφή ως ένα παιχνίδι, μια πρόκληση του νου, που ωστόσο στοχεύει στο να διευρύνει τις γνώσεις, τις ιδέες και τα ερωτηματικά, και κατορθώνει σε πολλές περιπτώσεις να βοηθήσει τον αναγνώστη, μέσω της δαιδαλώδους πολυπλοκότητας που συχνά διακατέχει τα γραπτά του, να προσεγγίσει την ταυτότητα των πραγμάτων, και, κυρίως να “ανοίξει” το μυαλό του. Τον αναγνώστη που θα κερδίσει, και πιθανώς θα μαγέψει, τον αφήνει άναυδο. 

        Σε όσους θα ήθελαν να έρθουν σε επαφή με τον πολυδιάστατο και άκρως ενδιαφέροντα αυτόν συγγραφέα, θα πρότεινα τη συλλογή διηγημάτων “Το Άλεφ”, από τις εκδόσεις "Ύψιλον", καθώς και τα “Άπαντα τα πεζά”  του συγγραφέα, από τις εκδόσεις "Πατάκη" (που εμπεριέχουν από σκέψεις του συγγραφέα, μέχρι αλληγορίες, μύθους, καθώς και όλα του τα διηγήματα).
       Αν θα έπρεπε να παρουσιάσω τον Μπόρχες με μια παρομοίωση, θα έλεγα πως πρόκειται για έναν συγγραφέα που, χρησιμοποιώντας στο έργο του καθρέφτες, λαβυρίνθους, πολύπλοκα πρίσματα, μυστικιστικούς και συμβολικούς όρους, ή, ακόμη και την παραμόρφωση, παίζει μια πολύ ενδιαφέρουσα παρτίδα σκάκι με το μυαλό του και το μυαλό των αναγνωστών. Αν θα μπορούσαμε να τον εντάξουμε σε κάποιο φιλοσοφικό ρεύμα, αυτό θα ήταν ο φιλοσοφικός ιδεαλισμός.
         Εύχομαι σε όλους καλές μοναχικές ή συντροφικές στιγμές ανάγνωσης!!

ΦΑΙΗ ΡΕΜΠΕΛΟΥ