ΘΩΜΑΣ ΜΑΡΑΣ 

       Ο Θωμάς Μάρας ήταν ένας σημαντικός πνευματικός δημιουργός και ένας αριστερός διανοούμενος, κριτικά τοποθετημένος απέναντι στην επίσημη αριστερά κι ίσως γι' αυτό το λόγο παραμένει αγνοημένος, ενώ κάτι τέτοιο δεν είναι δικαιολογημένο, αν σκεφτεί κανείς ότι κάποια από τα βιβλία, που είχε εκδόσει, όπως λογουχάρη το πολύκροτο "Αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης", για το οποίο ασκήθηκαν διώξεις σε βάρος του και υπήρξαν και σχετικές αναφορές στον ημερήσιο τύπο και βολές από ακροδεξιούς χώρους και από φονταμενταμελιστικές θέσεις, ενάντια στις απόψεις του. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του λόγου, έχοντας εκδόσει τα παρακάτω βιβλία:

Αφιέρωση στο μέλλον (διηγήματα), Αθήνα 1963
Απαντήσεις (ποιήματα), Αθήνα 1965
1966 (ποιήματα), Αθήνα 1966
Τα Παράδοξα (διηγήματα), Αθήνα 1972
Μεταπτώσεις (ποιήματα), Αθήνα 1973
Σταγόνες από κόκκινο μολύβι (ποιήματα), Αθήνα 1974
Κ. Μαρξ-Φ. Ένγκελς-Ν. Λένιν (Ανθολογία απ' τα έργα τους), Αθήνα 1974
Ονόματα και Διευθύνσεις (ποιήματα), Αθήνα 1975
Ο Μοναδικός (διηγήματα), Αθήνα 1976
Ελ. Βενιζέλος, Γιατί έκανε τις εκλογές το Νοέμβρη του 1920, (ιστορική μελέτη), Αθήνα 1976 
Οι Αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης (μελέτη), Αθήνα 1979
Παράλληλα και Παράταιρα (διηγήματα), Αθήνα 1980
Σουρή 4 (ποιήματα), Αθήνα 1981
Με απόφαση της Κεντρ. Επιτροπής (διηγήματα), Αθήνα 1983
Αυτόχειρες και Ονειροπόλοι (ποιήματα), Αθήνα 1989

Παραθέτουμε μερικά χαρακτηριστικά ποιήματα:

         1
Αυτοκτόνησε
πέφτοντας απ' το ίδιο, ακριβώς, μπαλκόνι,
που με μια κόκκινη σημαία
στα χέρια
και μια σφιγμένη γροθιά
στη φωνή,
απείλησε τους εκμεταλλευτές.
Σήμερα,
τόσα χρόνια από τότε,
τίμησε την επέτειο,
προσφέροντας το γερασμένο του πρόσωπο
στην αποτυχία
εκείνης της απειλής.

          2
Ύστερα από χρόνια
διαπίστωσε
ότι ο δρόμος που είχε πάρει
ήταν λάθος.
Αυτοκτόνησε
συνεχίζοντας.

          3
Μην αυτοκτονείς
είναι μεγάλη αμαρτία,
διδάσκει ο ιερός λόγος.
Τη ζωή
που ο Θεός σου χάρισε,
μην αφαιρείς με τη βία.
Αν θέλεις
οπωσδήποτε να εκτονωθείς,
σκότωσε το πλησίον σου.
Θα μετανοήσεις αργότερα
και θα συγχωρεθείς.

            4
Όσο κι αν προσπάθησε,
δεν κατόρθωσε να πάει
απ' τη μια μεριά του δρόμου
στην άλλη.
Αυτοκτόνησε
αφήνοντας ένα γράμμα,
που όσοι το διάβασαν
κούνησαν το κεφάλι ειρωνικά,
για το ανόητο της προσπάθειας.
Κανείς τους
δε μπορούσε να φανταστεί
πόσο του ήταν απαραίτητο
να φτάσει οπωσδήποτε,
κάπου.

ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ

Ας υποθέσουμε
πως δεν αυτοκτονήσαμε
κι η Πρέβεζα
είναι ανύπαρκτη πόλη.
Ας υποθέσουμε
πως η Ελευθερία δεν είναι άγαλμα,
που οι εχθροί,
και οι φίλοι,
λογαριάζουν την ανταλλακτική
αξίας της.
Ας υποθέσουμε
ότι ο Μιχαλιός
δεν πήγε στρατιώτης
κι οι πόλεμοι
αποτελούν μακρυνό παρελθόν.
Ας υποθέσουμε
πως δεν κάναμε λάθος,
που ονειρευτήκαμε την Ιερουσαλήμ
κι ότι εκείνοι,
που πορευτήκαμε αντάμα,
δεν χρησιμοποίησαν χίλιους τρόπους
για να μας εξοντώσουν.
Ας υποθέσουμε...